αμφιφανείς αστερισμοί

(Αστρον.).Κατηγορία αστερισμών που ανατέλλουν, μεσουρανούν και δύουν σε αντίθεση με τους αειφανείς και τους αφανείς αστερισμούς, οι οποίοι βρίσκονται πάντοτε πάνω ή κάτω, αντίστοιχα, από τον ορίζοντα του παρατηρητή και γι’ αυτό είναι πάντοτε ορατοί ή αόρατοι. Οι παράλληλοι του αστέρα τέμνονται από τον ορίζοντα του παρατηρητή σε δύο τόξα, αυτό που βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα (ημερήσιο) και αυτό που βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα (νυχτερινό). Για τον παρατηρητή που βρίσκεται στους πόλους, όλοι οι αστερισμοί είναι είτε αειφανείς είτε α. Προκειμένου για τόπους ενδιάμεσου γεωγραφικού πλάτους, για να είναι α. ένας αστερισμός πρέπει να έχει πολική απόσταση μεγαλύτερη από το έξαρμα του πόλου στον τόπο αυτό. Από τους 88 αστερισμούς του ελληνικού ουρανού, οι 63 είναι α.